SZEPTUCHA – KATARZYNA BERENIKA MISZCZUK

Co by było gdyby Mieszko I nie przyjął chrztu? No właśnie, co by było? Jak wyglądałoby nasze Państwo? Jak wyglądałoby nasze życie? Czy nadal wierzylibyśmy w pogańskich bogów?  Przyznam szczerze, że nigdy się nad tym nie zastanawiałam i nic nie przychodzi mi do głowy. Katarzyna Berenika Miszczuk w książce pt „Szeptucha” przedstawia niezwykle ciekawą wizję tych wydarzeń. I powiem Wam, że bardzo mi się ta wizja podoba. Jesteście ciekawe? Tak? To zapraszam do przeczytania recenzji.

Tytuł: Szeptucha

Autor: Katarzyna Berenika Miszczuk

Seria: Kwiat paproci

Wydawnictwo: Wydawnictwo W.A.B.

Ilość stron: 352

Cena: 34,99 zł

XXI wiek, Mieszko XII rządzi Królestwem Polskim, które jest niczym kraina mlekiem i miodem płynąca. Bieda i bezrobocie? A co to w ogóle jest? Ludzie nadal wierzą w pogańskich bogów, pradawne obrzędy i zabobony. Alternatywą dla profesjonalnej opieki medycznej jest wiejska szeptucha, która znajdzie lekarstwo na każdą przypadłość. Zaproponuje tajemnicze ziółko lub podejrzaną nalewkę. A to jeszcze nie koniec. Na każdym kroku możemy natknąć się na któregoś z bogów. A z nimi to wiadomo trzeba uważać. W lasach na nieostrożnych mężczyzn czyhają rusałki a w jeziorach niespodziewanie możemy spotkać utopca. Za te wszystkie atrakcje możemy podziękować Mieszkowi I, który nie przyjął chrztu.

Gosława Brzózka zwana po prostu Gosią, nie wierzy w tych wszystkich bogów, w słowiańskie zabobony. Jest kobietą nowoczesną, wychowaną w mieście. Ponad wszystko pragnie zostać lekarką. Po ukończeniu medycyny musi niestety odbyć roczny staż u szeptuchy czyli wiejskiej znachorki. Konieczność przeniesienia się do Bielin, małej świętokrzyskiej wsi napawa ją ogromnym strachem. Gosia po prostu nie cierpi wsi, przyrody, brudu, robaków a przede wszystkim kleszczy. Perspektywa zamieszkania u jakiejś starej baby, która wierzy w czary mary, w małej chacie, gdzieś w lesie, bez wody nie poprawia Gosi samopoczucia. Co czeka ją w Bielinach? Czy jej wyobrażenie o guślarkach jest prawdziwe? Kim jest tajemniczy Mieszko? I co się stanie gdy bogowie zapragną by w nich uwierzyła?

Katarzyna Berenika Miszczuk za pośrednictwem swojej książki zabiera nas w niezwykle ciekawą, pełną przygód podróż do świata słowiańskich bogów, demonów, pradawnych obrzędów. Umiejętnie łączy ze sobą dwa światy: nowoczesny, w którym wszystko gna do przodu z tym, w którym czas płynie wolno a ofiary składane bogom mają zapewnić ich przychylność. Książka uzmysławia nam również jak niewiele wiemy o polskich legendach oraz bóstwach. A warto zgłębić swoją wiedzę, nasze dziedzictwo jest równie interesujące jak mitologia grecka czy rzymska.

„Szeptucha” łączy w sobie zarówno elementy powieści fantasy, romansu jak również horroru. To taka wybuchowa mieszanka, gdy jeszcze dołożymy do niej niesamowite poczucie humoru autorki otrzymujemy książkę, od której ciężko się oderwać. Świetnie opowiedziana historia jak i genialne stopniowanie napięcia sprawiają, że chciałoby się ją przeczytać jednym tchem.

Każdy z bohaterów został idealnie dopracowany. Każdego z nich można polubić nawet jeżeli nie jest to do końca pozytywna postać. Najwięcej sympatii oczywiście wzbudza Gosia, troszkę fajtłapowata hipochondryczka. Z zapartym tchem można śledzić jej poczynania w nowej dla niej rzeczywistości. A nie wypowiedziane przez nią myśli powodują salwy śmiechu. To dzięki niej książka nabiera pewnej lekkości.

Katarzyna Berenika Miszczuk otworzyła przed nami wrota do zupełnie innej, nie znanej nam rzeczywistości. Bardziej słowiańskiej, bardziej magicznej, przyciągającej niczym magnes. I pomyśleć, że to wszystko byłoby możliwe gdyby Mieszko I nie przyjął chrztu.

Dzięki Bogu (a może bogom??) autorka nie kazała nam zbyt długo czekać na dalsze losy Gosławy i jej przyjaciół. W sprzedaży jest już dostępna „Noc Kupały” drugi tom z serii „Kwiat paproci”.

Zainteresowała Was ta książka? Czytałyście już "Szeptuchę"? A może zamierzacie przeczytać? Dajcie znać w komentarzach.

Pozdrawiam,

Paulina